Eindelijk!

Nou daar komt het dan eindelijk hoor, mijn verslag van de afgelopen twee weken.
Er is weer heel veel gebeurd om over te vertellen dus houd je vast.

Ik zal beginnen bij vorige week dinsdag want daar was ik gebleven.

Eerst natuurlijk weer naar school geweest waar de Amerikaan die flink aangepakt werd door de leraar maandag besloten had voor een andere leraar/klas te kiezen.
Maandag was er ook nog een Belgisch meisje van 25 gekomen op school, Lien. Dat was heel leuk, ook omdat het de laatste week was van Nienke en Susan. Lien zou langer blijven dus ik was al helemaal blij. Na school en na de lunch ben ik inderdaad naar de kapper gegaan om mijn pony te laten knippen. Het was een kapper waar Karina altijd komt dus ik dacht dat het wel goed zou komen. Niet dus. Ik liep de kapper uit met een te kort geknipte pony en het was ook nog eens zo geföhnd dat het nog korter leek. Maargoed het werd na een paar dagen wel beter.
Nienke was op coutchsurfing.com met iemand uit Cuernavaca in contact gekomen die ze die avond in een bar zou ontmoeten in het centrum. Elke dinsdagavond werd een restaurant/bar aan het Zocalo een soort van salsabar waarbij je 1 drankje kocht en er 4 kreeg. Daar gingen Nienke, Susan en ik die avond dus heen want we wilden wel eens een echte salsabar zien. Het viel een beetje tegen aangezien alle tafeltjes en stoeltjes gewoon bleven staan en mensen daar tussenin dansten. Maar er was wel een salsaband en het was leuk om al die mensen zou goed te zien dansen. De jongen van coutchsurfing.com had een vriend meegenomen en het waren aparte maar wel aardige jongens. Nienke en Susan waren op een gegeven moment allebei aan het dansen met die gasten en toen werd ik, alleen aan de tafel zittend, ook gevraagd. Salsa dansen kon ik natuurlijk voor geen meter maar het was grappig voor 2 minuten. Toen die jongen hoorde dat ik uit Nederland kwam werd ik meteen voorgesteld aan zijn vriend, met wie hij onder andere was, die ook uit Nederland kwam, Ajosha. Hij bleek uit Groningen te komen en we hebben gezellig zitten praten. Toen om 11 uur de salsaband stopte werden we door Ajosha en zijn vriend meegevraagd naar een disco, Alive. We hadden nog wel zin dus hebben zijn we er met zijn allen heengegaan. Het werd nog een hele gezellige avond waar we nog een aantal vrienden van Ajosha leerden kennen. Die nodigden Nienke, Susan en mij uit om die avond daarna bij hun te gaan BBQen. Uiteindelijk lagen we om 4 uur in ons bedje en moesten wij de volgende dag om 8 uur weer fris en fruitig in de les zitten.
Woensdag na school gingen Karina en ik naar de garage want daar waren twee politiemensen die verklaringen kwamen opnemen van ons over de aanrijding van Karina. Dat duurde nogal lang en ze hebben van mij ook in het Spaans een verhaal opgesteld. Daarna heb ik thuis snel geluncht om vervolgens weer naar het centrum te gaan waar Nienke en Susan wachten om naar de BBQ te gaan. Een van die gasten kwam ons ophalen en nam ons mee in een taxi naar het huis van de oma van een van die jongens. Zij hadden allemaal al vakantie en gingen daar met zijn allen logeren. Het was weer een hele gezellige avond. Ik heb nog waterpijp geprobeerd, zonder tabak, gewoon met een aardbeien smaakje en ik vond het eigenlijk best lekker.
Het was natuurlijk niet meer vroeg toen we in ons bedje lagen en toch moesten we om half 7 weer op.
Donderdag zijn Nienke, Susan, Lien en ik na school de stad in gegaan om een “afscheidslunch” van Nienke en Susan te hebben. Zij gingen zondag namelijk weg. In de avond ben ik nog met Ajosha naar de film gegaan, hij ging vrijdag weg om te reizen in Mexico.
Vrijdag was er aan het einde van de middag een posada op de school van Kytzia. Dat is een soort feest dat te maken heeft met kerst en de twee weken voor kerst is er elke dag wel ergens een posada. Bij mensen thuis of op scholen. We waren alleen twee uur te laat door allemaal gedoe dus de muziek en het toneelstukje waren al afgelopen. Verder waren er een aantal kraampjes waar ze typisch Mexicaans eten verkochten. Het was niet zo boeiend er ze zeiden dat het de afgelopen jaren veel leuker was geweest. Toen we weer terugwaren ben ik met Nienke en Susan in het centrum wat gaan drinken. Toen ik aankwam zaten zij daar al met drie mensen. Een meisje van in de 20 die heel vrolijk, beetje dronken, met hun zat te praten. Zij was met een vrouw van in de 50 die erg graag 20 wilde zijn en een homo van in de 20 die er erg uitgesproken uitzag. Zij nodigden ons uit om met hun naar twee baren te gaan die avond. Na één bar bevielen ze ons toch niet zo erg en zijn we er vandoor gegaan. We wilden wel uit in ons laatste weekend dus zijn we naar een soort pub/bar gegaan. Daar was het wel leuk met een live band. Alleen een beetje jammer dat er een jongen steeds met Nienke kwam praten ondanks dat zei hem duidelijk had gemaakt dat hij niet welkom was. Uiteindelijk ging zijn glas drinken “per ongeluk” over de kleren van Nienke heen. Wij vonden hem al vet irritant maar hierna had vooral Nienke het natuurlijk helemaal gehad. Het was een uurtje of 2 dus toen zijn we maar lekker gaan slapen.
Zaterdag zijn we naar het politiebureau gegaan omdat Nienke nog aangifte moest doen van haar gestolen portemonnee. Ik had Isaac meegevraagd omdat zijn Engels en Spaans goed is en Nienke vrijdag al 2 uur voor niks op het politiebureau had gewacht. Uiteindelijk ging het nog best snel en had ze binnen 1,5 uur haar bewijs van aangifte voor de verzekering in Nederland. Daarna ben ik nog meegegaan met Nienke en Susan om bij hun pasta te gaan eten en afscheid te nemen.
Dat was wel weer heel raar en stom, leer je mensen net goed kennen, wordt het net echt leuk, moet je afscheid nemen. Maargoed we gaan in Nederland nog een keer uit en ik ga ze volgen op hun site.
Vervolgens ben ik zaterdag avond met Isaac meegegaan naar een soort tuinfeestje van zijn vrienden. Dat was weer heel erg gezellig, heb weer onwijs veel lol gehad met Oscar en andere vrienden van Isaac. Half in het Spaans en half in het Engels praten zorgt altijd voor extra plezier. Het werd wel weer een beetje heel erg laat, maarja het was mijn laatste weekend in Cuernavaca dus ik wilde er alles uithalen.
Zondag heb ik lekker uitgeslapen en zijn we met de hele familie aan het einde van de dag naar de supermarkt gegaan. Eerst hebben we `lekker` gegeten, junkfood bij de supermarkt.
Zondag verder lekker rustig aangedaan.
Net zoals maandag eigenlijk, wel heb ik met Lien toen allemaal plannen gemaakt om mijn laatste week zo goed mogelijk te benutten. Maandag avond baalde ik wel onwijs dat ik niks had gedaan, zo stom.
Maar toen werd het dinsdag en begon het echt.
Dinsdag zijn Lien en ik na school eerst in een restaurantje vlak bij school gaan eten. Heerlijk echt Mexicaans eten, taco´s al pastor en tacos al gringa. Heerlijk vlees met tortilla´s, kaas en allemaal kruiden. Daarna zijn we de stad in gegaan om het centrum van Cuernavaca is goed te bekijken. Eerst heb ik het Palais Cortes bekeken, daar zit nu een museum in. Daarna zijn we op het marktje naast het Paleis voor een paar uur Mexicaanse cadeautjes gaan kopen. Mijn Mexicaanse moeder had aangeraden om met de meest toeristische bus ooit een rondrit door de stad te maken. Uiteindelijk gingen we dat toch maar doen, wat kon ons het ook schelen. Het bleek echt nog best wel leuk te zijn want we kregen in het begin al de slappe lach en die stopte niet meer. Het duurde iets van twee uur en je zag best veel van de stad. We stapten ergens uit in een tuin ofzo. We vroegen steeds aan een jongen om foto´s van ons te maken, we dachten dat hij helemaal gek van ons werd want we bleven maar om alles lachen en in het Nederlands praten. Toen we weer uit de bus stapten vroeg die jongen zowaar of we nog wat met hem en zijn vriend wilden gaan drinken. We hadden nog steeds onze schooltassen bij ons maar één drankje kon wel dachten we. Die jongen was best wel aardig en zijn vriend ook. Toen ze hoorden dat wij van plan waren om de volgende dag naar Tepoztlan te gaan om daar een berg te beklimmen zeiden ze dat ze mee wilden. Dus de volgende dag stonden zij om iets na tweeën buiten de school op ons te wachten. De busrit van ongeveer een uur naar Tepoztlan ging eerst door wat buitenwijken van Cuernavaca en daarna door mooi bergachtig landschap. Eenmaal daar zagen we een hele hoge berg en zei ik, grappig bedoelt, dat het toch niet die berg zou zijn. Die was het dus wel.. Op de foto´s op mijn site kan je een heel kleine piramide zien bovenop een berg, daar zijn we dus heengelopen. De beklimming van een uur was toch zwaarder dan we dachten. Af en toe was er een trap maar verder waren het grote stenen en leek het soms wel een ruig bos waar je doorheen moest. Eenmaal boven hadden we wel een super prachtig mooi uitzicht. Het was echt wel de moeite waard. En toen moesten we natuurlijk weer helemaal naar beneden. Ik zei het meteen in het begin al tegen Lien, ik ga een keer vallen op deze gladde stenen met de grote stappen die we moesten nemen. En ja hoor, halverwege liep ik achteraan en hoorde die andere drie opeens iemand wegslippen en daar lag ik. Het deed helemaal geen pijn gelukkig maar Lien en ik kregen spontaan weer de slappe lach. Toen we eindelijk weer beneden waren hebben we nog wat geshopt in een paar kleine winkeltjes en marktjes. Daarna hebben we nog wat gedronken en soep gegeten bij en restaurant dat ze ook in Cuernavaca hebben. En om kwart over 8 namen we de bus weer terug. De jongens wilden in Cuernavaca nog ergens gaan eten maar wij waren te moe en zijn lekker naar huis gegaan.
Donderdag is er een speciale actie in de bioscoop in Cuernavaca, de VIP movie is dan maar 10 pesos meer dan de gewone movie. Dat komt neer op 70 pesos voor een VIP stoel, wat €3,50 is. Dat wilden Lien en ik natuurlijk wel eens zien dus daar zouden we in de avond heen gaan. Eerst wilde ik na de lunch nog pannenkoeken gaan bakken voor mijn familie. Dus ik had in de ochtend aan de “kok” gevraagd of ze meel in huis hadden. Ze zei dat ze dat hadden dus hebben we na school alleen wat stroop en appels gekocht. Ik was van plan pannenkoeken met kaas te maken en met appel en met stroop. Het was dus een beetje een domper toen ik erachter kwam dat ze meel integral hadden. Volkoren meel dus. Maarja ik had de rest al gekocht dus ik moest wel gaan bakken. Dat mislukte in het begin helemaal maar uiteindelijk heb ik nog wel wat pannenkoeken kunnen bakken. Ik ging in de avond naar de bios dus zij zouden het zonder mij gaan eten. Zelf vond ik ze echt niet lekker, totaal niet zoals pannenkoeken horen te smaken. De VIP movie was wel echt heel grappig om een keer meegemaakt te hebben. Je zit in super grote luxe stoelen die helemaal naar achter kunnen dat ze zowat ligt. Je kan op een knopje drukken waarna er een ober naar je toe komt en je bestelling opneemt. Je kan er hele sushimaaltijden bestellen en ter plekke nuttigen. De film zelf was jammer genoeg wat minder leuk. La caja (the box) was een thriller die een beetje heel raar was. Ik ben een aantal keer tijden de film in slaap gevallen omdat de stoelen zo lekker lagen. Na de film zijn we om half 1 dus maar snel naar huis gegaan om te slapen. Vrijdag was de laatste dag op alweer op school. Het voelde allemaal zo raar, dat ik daar gewoon nooit meer zou komen. De laatste week heb ik geen grammatica les meer gehad en heel veel praatlessen. Dat was op zich wel heel fijn en goed want daardoor krijg je ook meer zelfvertrouwen om te gaan praten buiten de school. Na mijn laatste les kon ik een soort diploma ophalen waarop staat hoelang ik heb lessen heb gevolgd, altijd handig dus. Daarna ging Lien met ons mee naar huis voor mijn laatste lunch met de familie. Thuis heb ik nog even snel veel foto’s gemaakt van het huis en van de familie. Na de lunch was het tijd om afscheid te nemen van grote Hector (de vader). Ik ben nooit goed in afscheid nemen dus dit was niet het leukste moment. Daarna heeft Lien mij heel fijn geholpen met heel mijn koffer inpakken. Ik had namelijk nog niks ingepakt omdat ik simpelweg nog geen tijd had gehad. Toen alles ingepakt was zijn we samen naar school gegaan waar een soort kerstfeest zou zijn, een posada. Het bleek alleen voor internationale studenten te zijn en het was gewoon triest. We liepen met een paar mensen van school naar een kerkje vlak bij, allemaal met een kaarsje en we werden geacht liedjes te zingen. Een paar studenten gingen een of ander toneelstukje opvoeren en waren dus verkleed en liepen voorop. Dit alles werkte natuurlijk weer heel erg op onze lachspieren dus hebben we wat foto’s genomen en zijn we er voordat we bij de kerk waren al vandoor gegaan. We hebben nog even lekker wat gedronken bij starbucks en zijn daarna naar Lien haar huis daar vlakbij gelopen. En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen, dit keer van Lien. We hebben echt een hele leuke tijd gehad samen. Eenmaal thuis heb ik nog snel de laatste dingen ingepakt en ben ik lekker gaan slapen. Ik zou om 5 uur opgehaald worden door een taxi om naar het busstation te gaan. Met de bus zou ik dan om half 6 naar het vliegveld rijden en om kwart over 10 zou mijn vliegtuig vertrekken. Ik werd alleen pas om 5 voor 5 wakker, weer door mijn wekker heen geslapen. Dat werden dus 5 hele stressvolle minuten, niet gedoucht, heel snel aangekleed en de allerlaatste dingen geprobeerd in te pakken. Wel een paar dingen vergeten dus maar misschien kan Karina die nog opsturen. Eenmaal in de bus naar het vliegveld bedacht ik me opeens dat ik al die mensen en al die plekken nooit meer zou gaan zien. Dat is een heel raar gevoel. Op het vliegveld hoefde ik maar 40 dollar te betalen voor mijn twee koffer en ging het verder wel oké. Bij de gate zag ik mijn bestemming, Phoenix, af en toe verspringen in een andere naam maar het inchecken ging allemaal gewoon goed. Eenmaal in het vliegtuig bleven ze het maar over een andere stad hebben en Phoenix. Ik dacht dat het vliegtuig misschien na Phoenix zou doorvliegen naar die plek. Op mijn ticket stond namelijk niks over een tussenstop. Dus toen we geland waren (na 2x overgeven natuurlijk) vroeg ik aan mijn buurman of we nou in Phoenix waren. Hij zei dat we in die andere stad waren en dat we daarna door zouden vliegen naar Phoenix. Dat vond ik op dat moment wel even heel vervelend, maargoed het was niet anders. We moesten allemaal het vliegtuig uit en opnieuw inchecken. Na ongeveer een uurtje zaten we allemaal weer in het vliegtuig en was het nog ruim een uur naar Phoenix. Het werd dus 4x overgeven ipv 2x. Eenmaal aangekomen in Phoenix bleek mijn Mexicaanse beltegoed op te zijn dus kon ik Marlies, die mij kwam ophalen, niet bellen. Na een beetje gekloot met mijn Nederlandse simkaart kon ik haar uiteindelijk bereiken en stond ze vlak achter mij. Het was een half uurtje in de auto naar hun huis waar ik heerlijk iets gegeten heb, gedoucht heb en toen door naar het huis van Chris.
Marlies is een nicht van mijn vader en Chris is een neef van mijn vader. Ik slaap hier bij Marlies en haar man Joop. Chris heeft een zoon van 19, Derrik, en een dochter van 13 Kristina. Op dit moment logeert Marlies’ en Chris’ moeder bij Chris. Dat is de zus van mijn oma.
Eenmaal bij Chris, na iedereen natuurlijk begroet te hebben, heerlijk wat gegeten. Daarna ben ik met hun naar een kerk gegaan want Marlies en Joop hadden een feestje. Hier naar de kerk gaan is echt totaal anders dan in Nederland. De zaal lijkt hier meer op een soort theaterzaal of een bioscoop ofzo. Het was wel leuk om een keer mee te maken. Na de kerk hebben we nog wat gedronken bij Chris en ben ik naar huis gebracht en om 10 uur lekker gaan slapen. Ik werd heerlijk de volgende dag pas weer wakker om 10 uur. Daarna hadden we een kerstbrunch met de hele familie bij Chris. Dat was erg gezellig, met allemaal heerlijke salades. Na nog wat kleine kerstcadeautjes uitgepakt te hebben zijn we weer lekker naar huis gegaan. Toen ben ik begonnen aan dit verslag. In de avond belde Chris om te vragen of ik zin had om met Kristina en een vriendin van haar naar de film te gaan. We zijn naar “old dogs” gegaan, dat was de film die ik helemaal in het Spaans had gezien. Was wel grappig om sommige dingen nu iets beter te begrijpen.
Maandag hebben we lekker rustig aan gedaan, ik ben weer wat verder gekomen in het schrijven van dit verhaal en ik heb met Joop een beetje door een aantal wijken gefietst. Aan het einde van de middag kwam de buurvrouw met haar gay schoonbroer nog langs en hebben we gezellig wat gedronken. En in de avond hadden we een feestje/pre-christmas diner bij buren van Chris en Kay. Dat was weer heel gezellig, heerlijk Frans gegeten en weer een mooi echt Amerikaans versierd huis gezien. En dan komen we alweer bij vandaag, dinsdag.
Vanochtend heeft Chris Mia bij ons afgezet want we gingen twee dagen naar Tucson. Dus vetrokken we om half 10 in de morgen en reden we eerst naar Picacho Peak. Het is wel een aparte rit want je gaat dwars door de woestijn. Picacho Peak is een State Park waar we een één uur durende hike hebben gedaan. We hadden heel mooi uitzicht overal en vooraal op het hoogste punt. Daarna zijn we doorgereden naar Tucson. Een vriendin uit mijn hockeyteam heeft een aantal jaren geleden en jaar in Tuscon gewoond dus ik had haar gevraagd wat leuk was om te doen en zien. Zij had onder andere het restaurant Firebirds aangeraden en het winkelcentrum daaromheen. Dus daar zijn we heen gereden. Heerlijk gegeten, een echte Amerikaanse hamburger met frietjes en natuurlijk even een foto gemaakt voor het restaurant. Daarna hebben we nog wat rondgelopen bij de winkels, echt een leuk winkelcentrum. Vervolgens zijn we daar het centrum gereden en hebben we de Arizona University gezien. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een hotel om vanavond te slapen. Right now zit ik met Mia in onze kamer mijn verhaal af te maken. Straks gaan we hier de bar in en vanavond nog ergens wat eten. Morgen gaan we hier nog wat dingen bekijken en wat vrienden van Marlies en Joop bezoeken en daarna weer naar Phoenix.
Dit was een hele lange update maar ik hoop dat ik jullie aandacht erbij heb kunnen houden.
Foto´s staan weer op http://picasaweb.google.nl/yaravg

De volgende update zal ik proberen nog vanuit Phoenix te schrijven en anders wordt het vanuit Santa Barbara waar ik op 2 januari heen ga.
Bye bye!