Alweer op een nieuwe plek

En de weken zijn weer voorbij gevlogen, ik ben ondertussen alweer in mijn nieuwe avontuur beland. Maar ik begin natuurlijk weer waar ik gebleven was.

Gelukkig had ik na dit super vermoeiende weekend de maandag vrij, het was namelijk Martin Luther King junior day. Niet alle taalscholen waren vrij maar onze school, Kaplan Aspect, heeft vanaf dit jaar de zelfde vakanties als SBCC. Overdag heb ik dus lekker rustig aan gedaan, koffer uitgepakt en een beetje bijgekomen. Geskyped met mijn ouders en daarna met Karlijntje en ook nog boodschappen gedaan met een paar huisgenoten. In de avond hebben Roy, Tijs, Micha en ik weer het altijd leuke spelletje kingsen gespeeld en toen was het tijd voor Sharkeez. Micha was om twaalf uur jarig, hij werd alweer 22 en wij hebben ons allemaal goed vermaakt die avond. Om half 2 was het weer over met de pret en zijn we naar huis gaan lopen. Dinsdagochtend hadden de Braziliaanse jongens nog een huurauto omdat zij ook een uitstapje hadden gemaakt in het weekend. Dus konden wij met hun meerijden naar school. Na school ben ik begonnen aan mijn verjaardagscadeautje voor Micha, lemon cakejes. Zonder een mixer in huis te hebben was dat nog best lastig maar de cakejes waren heerlijk. Eerst werd er natuurlijk gezongen door iedereen, iedereen een coupletje in zijn eigen taal en daarna aan de taart. De rest van de dag heeft iedereen een beetje lui rond gehangen, ik heb lekker op de bank tv liggen kijken. Woensdag gezellig in de kantine gegeten en daarna moesten we een presentatie doen voor onze business class over een nieuwe KFC locatie. Wij hadden voor Australië gekozen en het was best leuk om te doen. Na school was ik een beetje moe dus heb ik lekker in bed gelegen en tv gekeken (again) en zelfs nog even lekker geslapen. In de avond was het toch time for Sharkeez. Het Duitse meisje Stephy zou ook naar Sharkeez komen dus daarom ging ik toch maar. Ik ben met Andre, Felippe en Gabriel naar La Brezza gegaan, de andere gasten gingen naar de movies. In La Brezza was het echt een gekkenhuis, super veel mensen, hartstikke druk en heel gezellig. Heel veel mensen uit mijn klas waren er ook dus dat was wel leuk. Marina, Danny, een Duits meisje Dunja uit mijn klas, de Franse meisjes en nog veel meer. Andre was beerpong aan het spelen met nog wat mensen en ik vroeg of ik één keer mocht gooien, gooide ik precies in zijn laatste beker waardoor hij alles moest opdrinken. Ik vond het natuurlijk hartstikke grappig maar Andre vond het wat minder, haha. Dunja wilde een partybus regelen van La Brezza naar Sharkeez maar die was helaas al bezet dus zijn we met taxi Ali gegaan. Ali is een wel known taxi driver op school. Iedereen kent taxi Ali en heel veel mensen bellen hem altijd. Dunja is al sinds september in Santa Barbara (SB) dus die kent allemaal mensen die bij Sharkeez werken dus we mochten in de 21+ rij. Er zijn altijd 2 rijen, 21+ (die rij gaat sneller, is altijd korter en je betaalt minder) en de 18+ rij. Wij mochten dus in de kortere rij en waren zelfs binnen een paar minuten binnen omdat we uit de rij werden gepikt en voor mochten. Binnen was het onwijs druk met heel veel sletjes enzo. Ondanks dat waren er ook veel wel leuke mensen en was het weer een geslaagde avond. Jammer genoeg werd Marina er wel vlak voor het einde nog uitgegooid. Zij had namelijk van iemand die 21+ is een alcoholisch drankje gekregen en dat werd niet getolereerd. Er lopen bewakers rond die echt op zoek zijn naar dronken mensen en mensen die drinken en dat niet morgen. Op allebei je handen zetten ze namelijk een groot kruis met een niet afwasbare stift als je nog geen 21 bent. Als je wel 21 bent krijg je een gekleurd bandje om je pols heen. Het Duitse meisje Stephy hebben we uiteindelijk helemaal niet meer gezien. Aan het einde van de avond gingen de Nederlandse jongens iets eerder naar huis, zij waren na de film naar Sharkeez gekomen. Uiteindelijk ben ik met Andre, Felippe, Gabriel en Marina in een taxi naar huis gegaan. De volgende dag, donderdag, ben ik niet naar school gegaan. Toen ik wakker werd in de ochtend regende het heel hard, was ik heel moe, voelde me niet zo lekker en had ik gewoon geen zin om naar school te gaan. Ik ben weer lekker in slaap gevallen en pas laat weer opgestaan. In ons huis bleek alleen het Zwitserse meisje naar school te zijn gegaan, de rest was ook lekker thuis gebleven. De rest van de dag heb ik nog geskyped met mijn ouders en heerlijk rustig aangedaan. Aan het einde van de middag ben ik nog even naar State Street gegaan om een spijkerbroek te kopen. Het was elke dag wel spijkerbroeken weer met een T-shirtje en ik had maar twee spijkerbroeken bij mij. Dus bij Macy’s een nieuwe spijkerbroek gekocht, echt veel goedkoper dan in Nederland. Toen ik de spijkerbroek in de pocket had (haha, snap je hem ;)) ben ik in het donker en de regen weer naar huis gelopen, gelukkig had ik een paraplu bij me. Thuis heb ik heerlijk voor mijzelf gekookt, lekker vis met boontjes en gebakken aardappeltjes. In de avond heb ik met Roy, Micha en Tijs monopoly gespeeld. De Franse meisjes zijn bijna nooit thuis, die slapen meestal in La Brezza, omdat ze bij ons een klein rot kamertje hebben. En het Zwitserse meisje zien wij ook bijna nooit omdat ze altijd op haar kamer zit en bijna nooit bij ons gezellig komt. De volgende dag was het alweer vrijdag en regende het weer in de ochtend. Dus had ik met de Braziliaanse jongens en Micha een taxi gebeld om naar school te gaan. De taxi kwam alleen pas na een half uur aan, het was toen al 8.05 en onze lessen beginnen om 8 uur. Uiteindelijk kwamen we om 8.15 aan op school en was mijn klas een test aan het maken. Blijkbaar kregen we vanaf toen elke vrijdag een test. Om 11.15 ben ik snel met Micha met een taxi weer naar huis gegaan want ik zou op excursie naar Las Vegas gaan. Ik had as usual mijn tas nog niet ingepakt dus moest ik weer snel lunchen, tas inpakken en met de taxi weer naar school. Er gingen van mijn school nog twee andere meisjes naar Las Vegas. Lais, 22, zit bij mij in de klas en is wel aardig en Priscilla, 25, zit niet bij mij in de klas en is ook wel aardig. Er waren twee vans die naar Las Vegas reden, één met alleen ons erin met guide Chris. En de andere was met 13 Brazilianen met ook een guide Chris, hij was ook mee met alle andere excursies die ik had gedaan. Het was heel gezellig in onze auto en ze waren allemaal erg aardig. Onderweg naar Vegas hebben we een aantal sneeuwstormen gehad en was het weer best wel heftig. Alle wegen waren daardoor helemaal ontregeld omdat ze dit allemaal bijna nooit meemaken. De afgelopen weken had het in de regio super veel geregend, ook in SB. Dit gebeurd ongeveer één keer in de 5 jaar en dat was dus net nu ik er was. Dat is op zich wel heel jammer want dan kan je gewoon veel minder doen en ben je een beetje thuis opgesloten. Maargoed onderweg naar Las Vegas (LV) zijn we nog gestopt om te eten en uiteindelijk kwamen we om 8.30 uur aan, wat later dan gepland. We hoorden later ook dat de weg die wij hadden genomen even later was afgesloten, dikke mazzel gehad dus. In het hotel hadden we anderhalf uur om ons klaar te maken voor het rond lopen en uitgaan. Om 11 uur vertrokken we uit ons hotel met zijn allen naar Paris. Dat is een soort overdekt wijkje/mall met allemaal casino’s en geprobeerd Parijs na te bouwen met alles in het Frans enzo. Buiten hebben ze ook een grote Eiffeltoren staan en een ARC de triomphe. Dit allemaal was ongeveer 20 minuten lopen vanaf ons hotel en het was aan de “strip”. We konden hier wat foto’s maken en wat rondlopen. Toen zijn we doorgelopen naar het Bellagio, ook daar weer doorheen/rond gelopen en foto’s genomen. En toen door naar Caesars Palace, daar weer het zelfde verhaal. Het was wel leuk om dit allemaal een keer in het echt te zien. Buiten bij Caesars Palace kwam een grote limo hummer ons allemaal ophalen om door de stad te rijden en naar het “welcome in Las Vegas” sign te gaan. Daar zijn we eruit gegaan om natuurlijk foto’s te nemen. Dit alles duurde ongeveer 45 minuten. Toen we weer terug waren hadden we de rest van de avond vrije tijd, het was ondertussen kwart voor 1. De twee Braziliaanse meisjes waar ik mee was wilden wel uitgaan en onze driver Chris ging ook mee. Priscilla had een kopie van haar paspoort bij zich en die had ze aan mij gegeven zodat we iets konden proberen voor mij, ik was de enige die geen 21 was. Over liepen (dronken) mensen over straat en het was één gezellige boel. Je mag daar ook op straat drinken dus iedereen loopt met een soort grote cocktail tubes over straat. Chris wilde naar een nieuwe lounge tent waar hij van had gehoord. Hij wist alleen ongeveer waar het was, niet eens een naam ofzo. Hij was al super vaak in LV geweest dus hij kende de stad gelukkig heel goed. Wij zijn eerst een beetje rond gaan lopen met hem en hij wist dus overal de weg. Toen zijn we om half 2 iets gaan eten bij Denny’s omdat we allemaal wel trek hadden. Het voelde alleen echt totaal niet alsof het zo laat was, dat was wel heel apart. Na een kleine snack zijn we weer gaan rondlopen, het is gewoon bijzonder om daar rond te lopen. We zijn richting een nieuwe mall gelopen waar die lounge tent zou zitten, daar hebben we nog wat rondgelopen maar het was veel te groot dus die tent hebben we nooit gevonden. We zijn toen naar een andere mall gegaan en hebben daar was gedronken in een bar. Priscilla ging eerst wat te drinken halen en haar ID kaart werd echt super streng gecontroleerd, heel goed naar de foto gekeken en of het wel een echt was. Het was dus echt onmogelijk voor mij om het te proberen met de kopie van haar paspoort, ik zou dan Braziliaans moeten zijn en 25. Daarbij kwam dan nog dat die waiter twee keer dezelfde naam zou zien als hij echt oplette. Dus ben ik maar gewoon aan de cola gegaan. We zagen nog een kleine vechtpartij die weer snel opgelost werd. Daarna zijn we richting hotel gaan lopen naar een pub naast ons hotel. Lais en ik waren erg moe en ik zou toch niet kunnen drinken of gokken dus wij liepen door naar ons hotel en zijn lekker gaan slapen. Uiteindelijk lag ik om 4.30 in mijn bedje. Priscilla en Chris zijn nog die pub in gegaan tot in de vroege uurtjes. De volgende dag hadden we de hele dag vrije tijd en werden we om 1 uur wakker. Priscilla en Lais wilde lunchen bij het Outback restaurant so that’s what we did. De taxi driver die ons erheen bracht heeft ons nog even dik opgelicht door eerst verkeerd te rijden en daarna super langzaam. Het eten in het restaurant was wel heerlijk, we hadden alle drie een kip salad sandwich. Naast het restaurant zit een M&M store en een Coca Cola store waar we hebben rondgelopen. In de M&M store kon je, je eigen zakje M&M’s samenstellen uit alle mogelijk kleuren, dat moest natuurlijk even worden uitgeprobeerd. Daarna zijn we weer naar het hotel gelopen, langs Paris waar Lais en ik de Eiffeltoren hebben “beklommen”(met de lift naar boven zijn gegaan). Je had vanaf daar echt een super mooi uitzicht over de hele stad en het was al donker dus je zag mooi alle lichtjes. Daarna zijn we snel naar het hotel gegaan om ons weer klaar te maken voor de avond. Om 7 uur gingen we met de hele groep eerst naar twee aparte casino’s, The Pyramid en eentje in de vorm van een kasteel. Daar konden we natuurlijk weer de toerist uithangen en lekker veel foto’s maken. Daarna gingen we naar New York, New York. Daar hadden we vrije tijd om rond te lopen en te eten. Ze hadden daar een Ben&Jerry’s store met echt de goddelijkste toetjes ooit. Door NY, NY gaat ook een rollercoaster heen, ook een stukje buiten. Ik was al de hele dag op zoek naar een I Love LV shirt en heb het hier gelukkig gevonden. Toen we dat gedaan hadden gingen we naar oud downtown LV. Dat was ook wel leuk om te zien, hoe het allemaal begonnen is zeg maar. Ze hebben daar een soort overdekkend dak waar ze elk uur een soort film op afspelen, het is gewoon één lange overdekte straat. Hierna werden we afgezet bij Stratosphere, een hele hoge toren waar je helemaal naar de top kan en dan een super uitzicht hebt. Dat hebben we natuurlijk gedaan, echt gaaf om te zien. Daarna zijn we met zijn allen met de taxi weer terug naar het hotel gegaan. Lais en Priscilla wilden toen nog naar een Casino om te gaan gokken en wat te drinken. Ik wilde op zich wel mee maar wist toch dat ik dan niks kon doen dus ik ben lekker in het hotel gebleven en om 2 uur gaan slapen. Zij waren uiteindelijk om kwart over 2 thuisgekomen. En de volgende ochtend vertrokken de twee vans om 11 uur vanuit LV naar SB. In de avond kwam ik weer thuis en regenden het weer eens. De volgende dag ook weer regen toen we gelukkig al op school waren. Na school ben ik nog even naar State Street gegaan en in de avond naar Sharkeez met Lais, Priscilla en Marina. Ik had alleen super erge hoofdpijn dus ik ben weer vroeg naar huis gegaan. De volgende dag was dat gelukkig weer over en regende het ook niet. Ik was niet zo sure about my new jeans dus ben ik weer naar State Street gegaan en heb ik 2 andere broeken nog gekocht om thuis even te kijken welke ik wilde en welke niet. Het is al goedkoper in de US maar deze waren ook allemaal nog een afgeprijsd dus ik was helemaal blij. De volgende dag ben ik na school voor de verandering weer eens naar State Street gegaan om één van die broeken terug te brengen. Daarna heb ik nog even boodschappen gedaan en in de avond was het weer Sharkeez time. Met Tijs, Felippe, Andre en Gabriel ging ik eerst naar La Brezza. De feesten waren altijd in het appartement van 2 Brazilianen die met 2 fransen woonden, maar de Brazilianen waren naar een gastgezin verhuisd omdat ze eigenlijk al naar huis zouden gaan. In de plaats van die Brazilianen waren twee Nederlandse jongens uit Leiden gekomen, hele aardige jongens. De party was nu dus eerst bij hun buren, een Frans meisje, Laurie (heel aardig) en een Braziliaans meisje. Daar waren nog niet zoveel mensen maar later gingen we toch naar het andere appartement en daar werd het weer een dolle boel. Zoals gewoonlijk was er natuurlijk weer beerpong, veel mensen, veel drank en veel muziek. Roy was ook nog gekomen en alle Brazilianen waren er natuurlijk weer. Iedereen ging vervolgens in losse taxi’s naar Sharkeez. Eenmaal daar kon ik weer heel snel naar binnen doordat ik met mensen was die weer mensen kenden die daar werkten. Binnen was het weer echt Sharkeez, veel aparte meisjes maar het is toch altijd heel leuk met leuke mensen. Ik heb ook weer een leuke avond gehad, het was mijn laatste keer Sharkeez op woensdag. Donderdag ben ik uit school naar de pier gegaan bij het strand. Het was eindelijk weer echt lekker weer. Daar heb ik een beetje rondgelopen, foto’s gemaakt en lekker Fish and chips gegeten. Daarna lekker thuis rustig aangedaan en op tijd gaan slapen. Vrijdag was het alweer de laatste dag van Marina, in de avond zouden we met allemaal mensen naar Isla Vista (IV) gaan. Eerst ging ik thuis nog even skypen met mijn ouders en daarna kwam Glenys. Met haar had ik Spaanse les gehad in Cuernavaca en zij woont vlak bij SB. Zij kwam mij ophalen en samen zijn we toen een beetje door SB gereden en gaan lunchen in Montecito, de rijkste wijk waar ook Oprah Winfrey een huis heeft. Het was heel gezellig om met haar even bij te kletsen en om haar weer te zien. Zij zei nog dat als ik wilde ik het weekend wel naar haar huis toe kon komen, zij zou mij dan wat van California kunnen laten zien. Het nadeel was alleen dat ik dan met de trein heen en terug moest gaan en die reden niet op gunstige tijdstippen. We zijn ook nog even langs het SB toerist office gegaan om te kijken wat ik nog gezien moest hebben voordat ik weg zou gaan uit SB. Daar hadden ze een aantal foldertjes van een SB City Tour dus ik was van plan die zaterdag te gaan doen. In de avond verzamelden we met zijn allen in La Brezza om daarna naar IV te gaan. Niemand uit mijn huis ging mee, Andre, Felippe, Gabriel en Micha gingen naar een club, aangezien zij 21+ zijn. Marina, Danny, allemaal Brazilianen en Laurie gingen wel mee naar IV. Vanuit La Brezza gingen we daar met een limo taxi heen. IV is een studentenwijk vlakbij UCSB, University of California Santa Barbara. Het is aan het strand en er wonen echt alleen maar studenten, elk weekend zijn er in de straten en in heel veel huizen allemaal feesten. Je gaat uit in IV. Het is ongeveer een half uur rijden vanaf ons deel van de stad en met een gewone taxi of limo taxi, het is 35/40 dollar. Wij zaten met zijn 10en in de taxi dus dat werd vet goedkoop. Eenmaal daar was het echt vet koud en liepen er super veel mensen in alle straten. We hebben daar rondgelopen en zijn af en toe een huis in gegaan. Het was overal echt hartstikke druk en allemaal (dronken) mensen liepen over straat en overal kwam muziek vandaan, een apart gebeuren was het. In sommige huizen waren echte feesten waar iedereen op af kwam, die hadden soms ook een DJ op het balkon staan enzo. Het nadeel van het met zon grote groep zijn is alleen wel dat je de hele tijd bezig bent met iedereen zoeken en bij elkaar houden. Je raakt elkaar gewoon heel snel kwijt en het is bijna onmogelijk om elkaar dan nog terug te vinden. Laurie en ik hadden allebei één of twee drankjes op en kwamen tot de conclusie dat je aardig wat meer op moet hebben om het echt leuk te vinden. Dan is het niet zo koud en kan je wat meer mee lallen met iedereen op straat. Er waren wel een paar leuke feesten in huizen maar de meesten stopten om either 12 or 1. Om iets van 1 uur hebben wij weer een taxi gebeld en zijn we met dezelfde limo weer naar La Brezza gegaan. Daar hebben we nog wat gedronken en kwamen Andre en Felippe enzo nog naartoe. Dat was weer heel gezellig en uiteindelijk ben ik met Andre, Felippe, Gabriel en Marina met de taxi naar huis gegaan. Marina woonde vlak bij ons dus die zetten we eerst af. Heel jammer dat zij alweer wegging, echt een leuke meid. De volgende ochtend heb ik lekker uitgeslapen en heb ik nog even alles uitgezocht voor de City Tour. Die zou vertrekken vanaf de pier dus ben ik daar heen gelopen, dat is ongeveer 45 minutes from our house. Eenmaal daar, op de bus gestapt met nog wat oudere mensen en gaan met die banaan. Het was ijs en ijs koud, het was een bus die open is van boven waar je dan zit. We kregen wel een dekentje maar het was haast niet te doen. In ongeveer anderhalf uur zijn we door SB gereden met alle hotspots en overal kregen we uitleg bij. Het was heel toeristisch, I know, maar het was wel grappig om te doen. Nu weet ik in ieder geval zeker dat ik alles heb gezien in SB. Na deze geweldige tour ben ik weer naar huis gelopen waar ik nog wat boodschappen moest doen. Ik moest opeens gaan nadenken over het feit dat ik er nog maar één week zou zijn dus dat ik niet te veel moest kopen, dat is wel raar. Na de boodschappen heb ik een hele lange mail naar mijn lieve beste vriendinnen gestuurd met de ongecensureerde versie van mijn avonturen. En in de avond hebben we het lekker rustig aan gedaan. En toen was het alweer zondag, ik was van plan zondag te beginnen met het inpakken van mijn koffers en het maken van een doos om naar Nederland op te sturen. Yara kenende kwam dat er niet van zondag en heb ik een beetje huiswerk gemaakt en nog wat mails gedaan. In de middag kwamen er een aantal Braziliaanse gasten en hadden we een Braziliaanse BBQ. Ik kan je één ding vertellen, Brazilians know how to BBQ, oe la la, delicioso. Het was hartstikke gezellig, we hadden wat muziek opstaan en elke stuk vlees dat van de BBQ afkwam werd in stukjes gesneden en rond gedeeld. En toen stond er opeens een politieman voor de deur. Hij zei dat de buren hadden geklaagd over aanhoudende geluidsoverlast (het was btw 5 uur in de middag). Wij waren allemaal heel erg verbaasd aangezien we geen lawaai maakten, de buren niks hadden gezegd en het niet eens avond was. Wel had een buurman een keer eerder al over de schutting geroepen “I’m gonna sue you!” toen Gabriel en Micha een keer zachtjes praten toen ze buiten aan het roken waren. De buurman is dus gewoon een beetje raar. Olga was ook thuis en die zei zelfs tegen de politieman dat het een beetje raar was en dat wij niks deden. De cop had dat ook wel door en is gewoon weer weg gegaan. Olga was er omdat er een nieuwe jongen zou komen uit Hongarije om half 3. Uiteindelijk is ze om half 5 weggegaan omdat hij er nog niet was. Bij elke deurbel die vanaf toen ging waren wij natuurlijk allemaal nieuwsgierig naar de nieuwe gast. Toen hij er later op de avond, om 10 uur, eindelijk was viel het een beetje tegen. Het was een man die eruit best oud uitzag, dik in de 30 en hij sprak nauwelijks Engels. Hij blijkt wel aardig te zijn maar ik vraag mij nog steeds af waarom hij in een studentenhuis is gaan wonen. Ergens afgelopen week was er nog een poker set gekocht door Roy en Tijs denk ik. Dus werd er elke avond met iedereen poker gespeeld. Meestal heb ik zitten kijken, aangezien ik het zelf niet kan, er werd soms een poging gedaan het mij te leren maar te vergeefs. En toen was het alweer maandag, mijn laatste week in SB. Op school moesten ik en twee Aziaten nog steeds een presentatie geven over spiritism, werd elke keer uitgesteld omdat er geen tijd was. Dat ging best goed maar stelde niet heel veel voor. De lerares vertelde dat er vanaf dinsdag een level 6 klas zou komen en dat we daar in konden. Dat klonk wel heel goed, ook al was het voor mij maar voor 4 dagen. Na de lessen ben ik nog op school gebleven met Brazilianen (Gabriel, die ook was komen BBQen, Livia en Ana die bij mij in de klas zat) dat was heel gezellig en grappig. In de avond was het voor mij de laatste kans om naar Sharkeez te gaan en die wilde ik natuurlijk niet laten schieten. Niet veel mensen waren van plan om te gaan dus het ging nog bijna niet door. Maar uiteindelijk ben ik gewoon naar La Brezza gegaan en daar waren een aantal Brazilianen, de Nederlandse jongens uit La Brezza en Laurie wilde toch ook wel mee. In Sharkeez was het weer als vanouds en het was de eerste keer voor de Nederlandse jongens. Na weer een gezellig avond gehad te hebben bleef ik over met de Nederlandse jongens en ben ik met de taxi naar huis gegaan. De volgende dag was het de dus de eerste dag van de level 6 klas waar Micha en de Nederlandse jongens uit La Brezza ook in zouden zitten. Het was een hele nieuwe klas en ik kende best veel mensen eruit niet. Level 6 zou wat serieuzer zijn en vooral academic writing op college level met college books. Het was op zich wel interessant en het niveau was niet veel anders dan level 5. Na de lessen ben ik met Gabriel, Ana en Livia de stad in gegaan. Eerst wilden we naar de film gaan maar dat werd hem toch niet want Ana moest weer op tijd thuis zijn bij haar gastgezin. Dus zijn we een beetje gaan rondlopen en hebben we ergens wat gegeten en gedronken. Daarna wilde ik nog even naar het postkantoor om te vragen hoe veel het zou kosten om een doos op te sturen naar Nederland. Bij het postkantoor hadden ze alleen maar hele kleine doosjes dus ben ik naar een FedEx kantoor gegaan. Daar heb ik een grote doos gekocht en dan moest ik thuis even bellen hoeveel welk gewicht zou kosten. Toen ik belde bleek het 255 dollar te gaan kosten om 5 kilo te verzenden naar Nederland. Dat was natuurlijk een beetje veel te gek dus dacht ik aan twee kleine doosjes van het postkantoor. Toen was het woensdag, de grote dag, ik zou naar de LA Lakers gaan. Eerst hadden we natuurlijk gewoon school en electives. Het was mijn laatste keer dat ik de elective business Engels had en die leraar was op de één of andere manier helemaal gek van mij. Hij vond het heel jammer dat ik weg ging en wenste mij nog een fijn leven etc. Livia, Ana en Laurie gingen ook naar de Lakers dus dat was heel gezellig. We vonden het allemaal wel jammer dat we niet naar Sharkeez en La Brezza konden, het was voor veel mensen de laatste week. Maar wij hadden iets heel leuks te doen dus zo erg was het niet. Eerst gingen we naar Hollywood, daar kregen we een paar uur vrije tijd om rond te lopen en wat te eten. We waren er allemaal al een keer geweest maar het was toch wel leuk om het nu bij daglicht te zien. Na de Hollywood stop reden we in de busjes door downtown LA naar het Staples Center waar de Lakers spelen. Er waren kaartjes in groepjes van 4 gekocht dus wij konden precies met zijn vieren zitten. Eenmaal binnen heb ik een geel LA Lakers shirt gekocht, dat hoorde er natuurlijk wel bij. Ik vond het heel gaaf om bij een wedstrijd te zijn en in dat stadion te zijn, het geeft gewoon een heel apart gevoel. De wedstrijd zelf was niet zo heel goed, ze speelde tegen de Bobcats en die zijn normaal veel slechter. Dit keer verloren ze alleen bijna van de Bobcats, aan het einde werd het nog spannend maar ze wonnen natuurlijk wel. Na de wedstrijd moesten we allemaal weer verzamelen bij de busjes en reden we weer naar SB waar iedereen bij zijn huis werd afgezet. Toen ik thuis kwam zaten Roy, Tijs en Gabriel in de woonkamer, zij waren wel naar La Brezza gegaan maar bij Sharkeez was de rij te lang dus zijn ze weer naar huis gegaan. Ondertussen was ik trouwens nog steeds niet begonnen met of mijn koffer inpakken of een pakketje maken om naar Nederland te sturen. De volgende ochtend gingen we natuurlijk gewoon weer naar school, het regende niet dus we konden tot nu toe elke dag lopen. De lerares vertelde op school dat er komende week een essay ingeleverd moest worden en dat ze daarom vrijdag naar de bibliotheek gingen om onderzoek te doen. Aangezien ik natuurlijk komende week wegging hoefde ik niet mee naar de library, wat ik zelf wilde. In de laatste week moest iedereen een departure test doen op woensdag, maar ik was woensdag naar de Lakers dus die moest ik nog doen. Dus kwam ik met het idee om die test vrijdag ochtend te doen in plaats van naar de bieb te gaan. Dat vonden ze allemaal wel goed dus was donderdag mijn laatste schooldag. Na school ben ik naar het postkantoor gegaan om 2 dozen op te halen en wilde ik eindelijk gaan beginnen met inpakken. Maar toen was er opeens een BBQ bij ons thuis met allemaal mensen. Omdat het ook de laatste week was van Andre, Felippe en nog wat Brazilianen kwamen er allemaal mensen van school over; Fransen, Brazilianen, Nederlanders. Het was één gezellige boel en de Brazilianen waren aan het BBQen. Er was muziek, eten, leuke mensen en ik kwam erachter dat we een ping pong tafel hadden. Dus we hebben nog getafeltennist, er werd gepokerd, van alles. Het was een leuke middag en avond en een goede afsluiting van vijf leuke weken. Vrijdag ben ik naar school gelopen in de keiharde regen want ik had maar 5 dollar en een taxi naar school is 7 dollar. Toen ik daar helemaal drijfnat aankwam heb ik de departure test gedaan. Je krijgt daar een percentage van improvement voor maar er werd mij al verteld dat, dat niet veel zou zijn aangezien de testen heel makkelijk zijn en ik de eerste keer al hoog had gescoord. De test zelf ging heel snel en ik bleek overall 4% omhoog te zijn gegaan haha. Ik kreeg nog wat certificaten en wat andere papieren en toen was het tijd om naar huis te gaan. Samen met Andre, Felippe en Gabriel heb ik een taxi naar huis genomen aangezien het nog steeds hard regende. Eenmaal thuis ben ik eindelijk snel begonnen met mijn koffers inpakken en een doos maken voor Nederland. Het ging allemaal vrij vlot en ik heb alles in één doosje kunnen proppen voor Nederland. Toen heb ik nog een soort afscheidscadeautje gemaakt voor mijn huisgenootjes, chocoladecakejes. In de avond zouden er nog wat Fransen en Brazilianen komen om poker te spelen enzo dus dat was weer gezellig. Ik heb nog een paar uur in de keuken gestaan om veel van mijn eten te koken dat ik nog over had. Iedereen vond de cakejes trouwens super lekker dus dat was wel geslaagd. Aan het einde zijn we nog met zijn allen gaan ping pongen. Er zijn maar 4 tafeltennisbatjes en we waren steeds met veel meer mensen dus iedereen gebruikte allemaal soorten gereedschap. Dat zorgde natuurlijk weer voor super grappige dingen en veel gelach. Laurie had uiteindelijk geen zin om in haar eentje een taxi terug te nemen naar La Brezza dus voor het eerst sliep er iemand bij mij in de kamer, ik had natuurlijk ruimte zat met nog een bed. De volgende ochtend was het echt mijn laatste dag in SB, ik ben vroeg opgestaan om mijn pakketje naar het postkantoor te brengen. Ik was van plan er met een taxi heen te gaan en dan terug te lopen dus ik was op tijd vertrokken. Eenmaal bij het postkantoor was het nog een heel gedoe, ik moest allemaal papieren invullen maar het ging allemaal goed. Toen ik naar huis wilde gaan lopen zag ik dat het weer onwijs hard aan het regenen was, toch maar weer een taxi gebeld dus. Thuis nog even mijn kamer schoongemaakt en 500 keer gecheckt of ik alles bij mij had en niks vergeten was. De Franse meisjes zouden meteen naar mijn kamer verhuizen, dat is gewoon veel beter voor hun en veel groter. Ik had zelfs nog wat tijd over voordat de taxi mij kwam ophalen om naar een shuttle bus stop te gaan van waaruit de bus naar LAX zou vertrekken. Toen de taxi er bijna was kwam iedereen voor mij zijn bedje uit en toen ik wegreed stonden ze mij allemaal uit te zwaaien. Ik ben heel slecht in afscheid nemen en het blijft altijd stom om ergens weg te gaan waar je het heel leuk hebt gehad. Maar ik wist ook dat er weer een nieuw avontuur op mij te wachten stond en daar had ik ook zin in. De reis naar het vliegveld ging verder alles soepel en goed. Op het vliegveld kregen mijn beide koffers weer het label “heavy” zoals ik nu al gewend ben, gelukkig heb ik nog steeds nooit voor overgewicht hoeven te betalen. Op het vliegveld was er alleen een Burger King, Starbucks en een wat duurder restaurant dus heb ik op gepast wijze met een hamburger en een Starbucks drankje afscheid kunnen nemen van the US. Het vliegen ging weer goed, ik heb weer niet over hoeven te geven, hoera. Op het vliegveld in Vancouver moest ik met mijn papieren van mijn werkvisum naar een speciale balie toe. Dat ging allemaal heel snel en makkelijk en binnen no-time had ik mijn werkvisum in mijn paspoort geniet zitten. Koffers ophalen ging daarna ook heel snel dus toen kon ik de mensen bellen bij wie ik nu logeer. Zij kwamen mij ophalen van het vliegveld en wonen in Delta, een klein dorpje vlak bij Richmond en Vancouver. Ik ben hier heel welkom ontvangen en iedereen is hartstikke aardig en lief. Ik logeer nu bij een Nederlands/Canadese familie, de Vries, die 5 kinderen hebben waarvan er 2 nog thuis wonen. Drie zoons wonen samen op zichzelf en één zoon van 16 en een dochter van 22 wonen nog thuis. Verder is er een Koreaans jongetje van 10 hier voor een jaar en een Duitse jongen van 14 voor 5 maanden. Het is dus een groot huis en een gezellige boel hier. Zaterdagavond heb ik lekker wat gegeten, heerlijk brood dat in de buurt komt van Nederlands brood, en ben ik op tijd gaan slapen. Zondag ochtend heb ik uitgeslapen en hebben we geluncht. In de middag ging de zus naar haar broers toe om de super bowl finale te kijken en ben ik met haar mee gegaan. Het was wel grappig om dat allemaal te zien, vrienden van haar broers, iedereen was heel aardig. Daarna kwamen er nog wat vriendinnen van haar en zijn we bij één van die vriendinnen een film gaan kijken, super aardige meiden ook allemaal.
Toen we in de avond weer thuis kwamen hebben we nog wat gegeten, wat gekletst met iedereen en ben ik gaan slapen. Maandag ben ik met de bus naar Richmond gegaan, in Richmond is het Holland Heineken House en de Olympic Oval (schaatsbaan). Vanaf hier is het een kwartiertje lopen naar de bushalte en dan ben je in 20 minuten met de bus in het centrum van Richmond. Dan is het ongeveer 10 minuutjes lopen naar het Holland House en 15 naar de schaatsbaan. Eerst ben ik op zoek gegaan naar het Holland House, dat kon ik niet helemaal vinden. Ik had met mijn ouders afgesproken om, om 1 uur te skypen dus ik ben eerst een mall in gegaan. Daar was ergens een koffie tentje met gratis wi-fi dus daar heb ik anderhalf uur warme chocolademelk gedronken en geskyped. Twee oude mannetjes kwamen nog nieuwsgierig kijken waarom ik toch in mijn laptop zat te praten en wat dat nou was. Na het uitgelegd te hebben kreeg ik nog een familie verhaal en uiteindelijk een dikke knipoog. Toen ik klaar was met skypen ben ik naar de schaatsbaan gaan lopen, ik hoopte daar misschien nog aan een kaartje te kunnen komen aangezien mijn kaartje er niet meer is. Het bedrijf waar mijn ouders het van hadden gekocht is failliet gegaan, weg geld en kaartje dus. Bij het stadion kon dat jammer genoeg niet en je mag ook niet naar trainingen kijken tenzij je een familie lid bent. Ik was nog wel zomaar de schaatsbaan binnengelopen om het binnen te vragen, niemand vroeg ergens om. Toen ik eenmaal binnen iemand vroeg waar ik misschien aan kaartjes kon komen waren ze geschokt dat ik zonder pas binnen was gekomen en werd ik er meteen uitgezet. De beveiliging is dus nog niet helemaal op en top. Daarna ben ik weer op zoek gegaan naar het Holland House, dat is in de O-zone. Daar vlakbij is ook een NS fietsenstalling waar je gratis fietsen zou kunnen gebruiken, dat wilde ik natuurlijk ook wel even bekijken. In de O-zone zag ik allemaal Nederlandse meisjes lopen van het Holland House, zag er wel grappig uit. Het is allemaal nog in aanbouw en het NS kantoortje was alleen open in de ochtend en avond. Voordat ik terug naar huis zou gaan wilde ik nog even een kleinigheidje voor de familie kopen dus ben ik op zoek gegaan naar een bloemenwinkel. Dat is moeilijker dan ik had gedacht, er bleek er geen één in de mall te zitten. Een paar blokken verderop zat er wel één dus heb ik mooie oranje tulpen kunnen kopen. En toen begon de reis naar huis.. Iedereen weet dat ik natuurlijk een richtingsgevoel van 0,0 heb dus het was lastig. Op de plek waar ik uitgestapt was, daarvandaan gaat ook de skytrain naar Vancouver, het is een soort punt waar veel bussen vandaan gaan dus daar ging ik weer heen. Ik moest eerst de bus naar Delta vinden en er was een telefoondienst die dat kon uitleggen. De eerste vraag was alleen, waar in Delta moet je zijn, er zijn drie plekke waar je heen kan en dan moet je drie verschillende bussen hebben. Ik had werkelijk geen idee en had niet echt opgelet toen ik vanochtend wegging. Dus ik heb even naar huis gebeld om het te vragen en uiteindelijk kwam ik eruit waar ik heen moest en welk nummer ik moest hebben. Die bus bleek op dezelfde plek te vertrekken als waar ik was uitgestapt in de ochtend. Het was ondertussen donker geworden toen ik een bushalte te vroeg uitstapte, ik had geen idee en begon gewoon maar een kant op te lopen. Na een tijdje had ik toch het gevoel dat ik niet helemaal goed zat dus belde ik maar weer even naar huis. Zij vertelde mij hoe ik thuis moest komen en dat ik helemaal aan de verkeerde kant van het dorp zat. Ik zou een bus moeten nemen en dan bij het eindpunt weer een andere bus. Ik vergat het adres steeds maar wist wel dat aan het einde van de straat een co-op tankstation zit. Op het busstation wisten de mensen die daar werkten niet waar de co-op zat dus moest ik weer naar huis bellen voor het exacte adres. Gelukkig wisten ze toen wel waar ik heen moest bij de bussen en kon ik een stukje met de bus meerijden. Hij reed toen naar de halte waar ik was opgestapt in de ochtend en toen wist ik opeens helemaal weer waar ik was. Eenmaal thuis had ik pijn in mijn voeten van het lopen. Eerst door Richmond de hele dag en daarna nog hier het hele dorp gezien. Het valt mij nog mee dat ik pas na 3 maanden voor het eerst verdwaal. Maargoed hier heb ik heerlijk nog kunnen avond eten en in de avond nog wat zitten kletsen, mails gestuurd en lekker geslapen. Vanochtend vroeg Mevrouw de Vries, Winnie, of ik mee wilde naar Richmond want zij ging daarheen voor de NS fietsen. Dus heb ik snel gedoucht en zijn we daar heen gereden. Eenmaal bij het NS loket bleek dat je pas een OV fiets pas kan laten aanmaken tijdens de spelen en dat alleen Nederlandse mensen het kunnen doen. We zijn nog even de mall in gegaan en daarna weer naar huis gereden. En toen kwam in de middag de Olympic torch door dit dorp. Van half 4 tot half 5 ongeveer zou het een route afleggen dus om half 3 zijn we naar het punt waar het zou finishen gelopen, vlakbij. Er waren wat kleine activiteiten en een podiumpje. En ja hoor om 4 uur (iets eerder dan gepland) kwam hij langs, iemand in Olympische kleding jogde langs met de vlam. Het was wel leuk om te zien hoe enthousiast de Canadezen worden en om de vlam te hebben gezien. Daarna ben ik weer naar huis gelopen en begonnen aan dit verhaal. Ondertussen hebben we nog avond gegeten en nu is het half 12, ik ben dus al een tijdje bezig. Gelukkig heb ik de afgelopen weken wel af en toe wat opgeschreven anders zou ik alles al lang vergeten zijn. Het weer is hier trouwens helemaal niet zo koud, rond de 10 graden. Ik had allemaal winterkleren gekocht onderweg maar het valt best tegen/mee, met mijn winterjas aan heb ik het soms gewoon snik heet. Maar wie weet komt het nog, laten we het hopen. De volgende update zal vanuit Nelson of nog vanuit hier zijn. Na de Olympische Spelen ga ik namelijk met de greyhound bus naar Nelson mijn tante, oom, nichtje en neefje te bezoeken voor anderhalve week.
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Foto´s staan natuurlijk weer op: http://picasaweb.google.nl/yaravg